مکان گنج و دفینه در استان های ایران

مکان گنج و دفینه در استان های ایران

کشور ایران مملو از گنج و عتیقه و زیرخاکی است و این نشان از تاریخ دیرینه و ثروت فراوان این کشور در طول تاریخ می باشد . این گنج و دفینه همه جا یکسان در مناطق مختلف نیست برخی از استان ها به دلیل سابقه تاریخی کهن دارای عتیقه و آثار باستانی زیادی هستند برخی دیگر آثار کمتری دارند و یا آثارشان به دوره های اخیر می رسد لذا در گنج یابی و باستان شناسی بابد به تاریخ هر منطقه و استان توجه کرد در اینجا ما فهرستی ار استانهای پرگنج و دفینه را آوردیم

• • تذکر مهم : برای آشنایی با اسرار گنج یابی و آموزش دفینه یابی به کتاب های (پکیچ آموزش گنج یابی در ایران،  چشم طلایی ، اسرار کاوش ، میراث زرین و به ویژه پکیچ آموزش گنج یابی در ایران) در فروشگاهی که لینک و بنرش در داخل وبلاگ وجود دارد، مراجعه کنید...

     

    مجموعه کامل آموزش گنج یابی در ایران (پکیچ زیرخاکی و گنج مشک آبادی)‎ کاملترین و تنها اثر منحصر به فرد است که تمام منابع موثق آموزشی و کاربردی را یکجا دارد. کاملترین منبع تمام منابع گنج یابی است.

منبع مقاله : http://iranikan.blog.ir/

 

 

 

جاهای پر بار ایران پس از اصفهان و شیراز عبارت است از:

شمال ایران استان گیلان و مازندران ، استان لرستان ، استان کردستان و استان تهران و آذربایجان شرقی و غربی .

البته این به این منظور نیست که در جاهای دیگر ایران اشیاء عتیقه وجود ندارد ولی به مراتب کمتر از این مکانها هست.
در اکثر مناطق ایران حفاری به صورت گسترده انجام شده و خیلی از نشونه ها و علائم از بین رفته است ولی اگر شما یک حفار خوب باشید همیشه می توانید از کوچکترین علائم بزرگترین نتیجه ها رو بگیرید و خود را به هدف نزدیک کنید.

جاهائی که رفت و آمد سهل هست و کار حفاری انجام دادن راحت ، اکثرا بارهایشان رفته است و جاهائی که کار کردن سخت و راه آن بسیار سخت و خطر ناک هست از نظر حفاری به مراتب سالم تر مانده و کمتر از جاهای دیگر دست خورده و بار آنها کمتر رفته است.
به همین دلیل استان لرستان و کردستان که هم خطر ناک هست هم کوهستانی از نقاط درگر سالم تر مانده

بزرگترین گنج و دفینه دنیا در ایران

بزرگترین گنج و دفینه دنیا در ایران

خیلی ها حرف از گنجی بزرگ در ایران میزنند که هنوز یافت نشده است. آیا واقعیت دارد ؟

 

گنج بزرگ یافت نشده ایرانیان کجاست ؟

 

 

چند روز پیش مطلبی به عنوان “بزرگترین گنج های دنیا که گم شده اند” را منتشر کردم اما یکی از خوانندگان عزیز تذکر دادند که این لیست یک گنجینه کم دارد پس از ایشان خواستم لطف کنند و مطلبی در مورد آن برایم ارسال کنند تا به این لیست اضافه کنم. این گنجینه که ممکن است بزرگترین گنج دوران هم باشد در ایران مدفون شده و سرنوشت بسیار جالبی دارد.

 

گنجینه پادشاه بزرگ ایرانیان، داریوش سوم هخامنشی که در سالهای ۳۸۰ تا ۳۳۰ قبل از میلاد می زیست، شاید بزرگترین گنج تمام دوران ها باشد. بخشی از این گنج را امپراتور مقدونیان، اسکندر (۲۳۲ – ۳۵۶ ق.م) زمانی که در سال های حدود (۳۳۴ ق.م) کشور پادشاهی ایران را تسخیر و گنجینه های شوش، ایسوس (شهری در کشور ترکیه کنونی)، دمشق و تخت جمشید را چپاول کرد به تاراج برد.

 

امپراتور فاتح تنها در تخت جمشید حدود ۹,۰۰۰ تالنت طلا و ۴۰,۰۰۰ تالنت نقره به غنیمت گرفت. هر تالنت با معیارهای امروزی حدود ۲٫۲۶ کیلوگرم بود، یعنی بیش از ۱۰۰۰ تن یا به حساب دیگر بیش از ۵۰ کاروان بزرگ از حیوانات بارکش که فقط غنیمت یکی از شهر های ایران را با خود حمل می کردند.

 

اما آمار نهایی شهر های ایران کمی تکان دهنده است. مورخ و وقایع نویس باستانی یونان، «دیودور» چنین نگاشته است که “اسکندر کبیر گنجهای حاصل از تمام گنج خانه های تسخیر شده ایران را بر بیش از ۳,۰۰۰ شتر بارکش و ۱۰,۰۰۰ جفت قاطر (بیش از ۲۳,۰۰۰ حیوان بارکش) سوار کرد و به کشور خود برد. اسکندر در آن زمان در ایران بدون احتساب بخشی از گنجینه ها که داریوش سوم به نقاط امن برده بود، ۷۵۰,۰۰۰ تالنت (حدود ۱۹,۶۵۰ تن) یعنی تقریبا ۹۸۰ کامیون باری ۲۰ تنی پر از طلا و نقره به غنیمت گرفت، البته بدون محاسبه سنگ ها، جواهرات و هزاران شی گران بهای دیگر!

 

بنا بر نگارش های باستانی، وقتی که او بعد ها با ارتش خود به مصر لشکر کشی کرد، دستور داد که سپرهای حفاظتی سربازانش را با نقره خالص آب کاری کنند که نشان از عظمت غارت لشگر مقدونی در ایران بود.

اما سرنوشت باقی گنجینه ها چه شد؟

داریوش با کاروان کوچکی از گنجهایش به اقامتگاه تابستانی خود در هگمتانه (شهر همدان کنونی) رفت. بنا به نگارش های باستانی “داریوش هخامنشی قبل از آن که بمیرد دستور داد که تمام طلاها، نقره ها و اشیای قیمتی دیگر را در نزدیکی شهر دفن کنند. وقتی که اسکندر اقامتگاه تابستانی را به تسخیر در آورد، هیچ اثری از گنج بر جای نمانده بود. اسکندر نیروهایش را وادار کرد هفته ها در اطراف شهر بدنبال گنج مدفون بگردند که جستجویی بی حاصل بود.”

 

این گنجینه که به گفته کارشناسان حدودا نصف دارایی خاندان هخامنشی بوده، برای بازسازی ایران و جمع آوری لشکری انبوه توسط داریوش حمل می شده است.

 

 

نزدیک به ۲۵۰ سال بعد، سردار رومی مارکوس لیزینیوس کراسوس (۵۳ – ۱۱۵ ق.م) به جستجوی این گنجینه طلا پرداخت و برای آن حتی با پارتها، یکی دیگر از اقوام آسیای صغیر جنگ کرد؛ پارتها در آن زمان سلسله پادشاهی جدیدی را در ایران بر پا کرده بودند (سلسله اشکانیان). سرداران رومی ژولیوس سزار ( ۴۴ – ۱۰۰ ق.م)، مارکوس آنتونیوس (۳۰ – ۸۳ ق.م) و همچنین امپراتور روم، نرون (۶۸ – ۳۷ میلادی) نیز، همگی بدون هیچگونه موفقیتی به جستجوی گنج افسانه ای داریوش پرداختند.

 

در سال ۱۹۷۳ (۱۳۵۲ شمسی) شاه وقت ایران دستور کاوش این گنج را داد؛ یک هیئت آمریکایی با پیشرفته ترین تجهیزات حفاری و اکتشاف به کار پرداخت، اما نتوانست گنج را پیدا کند.

به این ترتیب: گنجینه طلای داریوش تا به امروز همچنان در مکانی به شعاع ۱۰۰ کیلومتر، در اطراف شهر همدان خفته است. گنجینه ای که معلوم نیست کی و کجا بیدار شود و جهانیان را محو عظمتش کند.

• • تذکر مهم : برای آشنایی با اسرار گنج یابی و آموزش دفینه یابی به کتاب های (پکیچ آموزش گنج یابی در ایران،  چشم طلایی ، اسرار کاوش ، میراث زرین و به ویژه پکیچ آموزش گنج یابی در ایران) در فروشگاهی که لینک و بنرش در داخل وبلاگ وجود دارد، مراجعه کنید...

     

    مجموعه کامل آموزش گنج یابی در ایران (پکیچ زیرخاکی و گنج مشک آبادی)‎ کاملترین و تنها اثر منحصر به فرد است که تمام منابع موثق آموزشی و کاربردی را یکجا دارد. کاملترین منبع تمام منابع گنج یابی است.

منبع مقاله : http://iranikan.blog.ir/

خواب گنج و دفینه بزرگ

خواب گنج و دفینه بزرگ

چشم، چشم را نمی‌بیند. سیاهی کاملا بر زمین سایه انداخته است؛ اما مردها که از قبل همه چیز را با هم هماهنگ کرده‌اند، تاریکی را به نور ترجیح می‌دهند. بیل و کلنگ بسرعت از صندوق بیرون می‌آید، چند فانوس و کمی طناب و البته اصل کاری هم. هوا تب دارد و سکوت با صدای خش‌خش پای مردها بر هم می‌خورد. هیس... به هم نگاه می‌کنند، اینجاست. ضربات سنگین کلنگ بر سر سخت زمین می‌کوبد و چاله‌ای را شکل می‌دهد. نقشه از درون جیب یکی از مردها بیرون می‌آید. باید کمی آن‌طرف‌تر باشد. این را یکی از مردها می‌گوید و به علامت قرمز روی نقشه اشاره می‌کند. دوباره کلنگ‌ها راه زمین را طی می‌کنند. چاله عمیق‌تر می‌شود و شکل گودال به خود می‌گیرد. اینجاست، این را یکی دیگر از مردها می‌گوید.

سرگروه دستور توقف می‌دهد؛ مثل این‌که نوک تیز کلنگ به جسمی سخت اصابت کرده است. چشم‌ها برق می‌زند و خون زیر پوست‌ها می‌دود. برای گود کردن کنده‌شان از دست کمک می‌گیرند. نفس‌ها به شماره می‌افتد. جسم سخت رخ نمایان می‌کند و فانوس پرده از چهره‌اش می‌اندازد. نفس‌ها با نوای آه از گلو خارج می‌شود. اینجا هیچ چیز نیست الا یک تخته سنگ. کافی است ماموری از نیروهای یگان حفاظت از میراث فرهنگی باشی تا برای چند بار در طول عمر شغلی‌ات این صحنه‌ها را دیده باشی، صحنه‌هایی که در آن وسوسه‌شدگان ثروت پاشنه را ور کشیده و با قافله بخت همراه می‌شوند تا شاید از کوران حوادث احتمالی باری پر بار به خانه ببرند.

ولی آرزوها خیلی زود دود می‌شود و به هوا می‌رود. در بازار یافتن گنج، گرگ‌های زیادی خفته‌اند و چنگ و دندان‌هایشان آنقدر برنده است که هر تازه‌کاری را حتی به بهای ستاندن جان از معرکه به در می‌کنند. البته تازه کارهایی که زیاد سمج نباشند و موی دماغ نشوند، احتمال جان سالم به در بردن‌شان بیشتر است. ولی این عده فریبی می‌خورند که ته آن چیزی جز معامله تمام هستی‌شان با نقشه‌های جعلی و اجناس قلابی نیست. اما اگر این معامله باخت باخت هم باشد، کسی که وسوسه ثروتمند شدن همه وجودش را گرفته، حاضر است ریسک هم بکند، اما تاوان ریسک کردن سنگین است.

راسته منوچهری، پاتوق وسوسه‌شدگان ثروت

در خیابان منوچهری درست آنجایی که مغازه‌های چند میلیاردی کنار هم چیده شده‌اند، دستفروشانی هستند که می‌توان از زیر زبانشان حرف‌هایی درباره نقشه‌های گنج بیرون آورد. البته آنها بسختی به رهگذران و جویندگان نقشه‌های گنج اعتماد می‌کنند؛ چرا که خوب می‌دانند افتادن در این معرکه چه خطراتی دارد.

مردی که بساطی جلوی پایش گسترده هم از آدم‌های آب زیرکاهی است که خیلی حرف نمی‌زند؛ اما پس از سماجت بسیار اعتراف می‌کند که هر از چند گاهی کلاهبردارانی پیدا می‌شوند و نقشه‌های قلابی گنج را به فریب‌خوردگان ثروت می‌فروشند. او از قیمت این نقشه‌ها هم باخبر است و می‌گوید با صد هزار تومان هم می‌شود نقشه‌ای نیم بند دست و پا کرد. البته جوانی دیگر که کمی بالاتر بساط کرده، اطلاعاتش دقیق‌تر است و در لابه‌لای گفته‌هایش بیان می‌کند که کسانی هستند که نسخه‌های قدیمی مربوط به اجدادشان را به منوچهری می‌آورند و با آب و تاب فراوان از اموالی می‌گویند که زیر خاک مخفی شده است. او معتقد است این نسخه‌ها مربوط به زمان‌هایی است که آدم‌های چند سده پیش به دلیل آشفته شدن اوضاع مملکت مثلا به دلیل بروز جنگ دارایی‌های خود را زیر خروارها خاک پنهان کرده‌اند و حالا نوادگان آنان می‌آیند تا دارایی‌های اجداد خود را به نام گنج به فریب‌خوردگان ثروت بفروشند. اما بی‌شک اینان نیز چیزی واقعی در بساط ندارند و دام فریب را برای ساده‌لوحان پهن کرده‌اند.

این آدم‌های فریب‌خورده

جویندگان گنج ویژگی‌های دیگری هم دارند. آنها نه خسته می‌شوند و نه کلافه. آنها در دنیای موهوم خویش، خود را می‌بینند که لابه‌لای انبوهی از سکه‌های باستانی یا ظروف مرصع قهقهه می‌زنند و خوشحالند از این‌که برای همیشه با فقر خداحافظی می‌کنند.

آنان برای محقق شدن این آرزویشان هم که شده، کوله‌باری مهیا می‌کنند و راه دشت و کوه و بیابان را طی می‌کنند تا به گنجی که همیشه آن را پنهان شده در زیر اندام ماری بزرگ می‌پندارند، دست یابند. جویندگان گنج به همه جا سرک می‌کشند وگام به گام همراه حوادث تاریخی حرکت می‌کنند تا پا جای پای بزرگانی بگذارند که روزی روی همین خاک ثروت انبوهی داشته‌اند.

او شاید شدت توهماتش به اندازه‌ای باشد که گمان می‌کند اگر گوش را به زمین بچسباند، صدای زنگوله شتر‌های قارون را که روزی زمین او را بلعیده است، می‌شنود. پس مقصد جوینده گنج مشخص است. هر جایی تمدن کهن ایران به آنجا رسیده باشد، محل خوبی برای یافتن گنج است. البته مسوولان میراث فرهنگی هیچ گاه بوضوح حاضر به معرفی محل دقیق استقرار تمدن‌ها و بقایای احتمالی شهرهای باستانی نیستند؛ چراکه به گمان آنان بیان این نام‌ها تنها جویندگان گنج و البته آنهایی را که شاید دنبال آن نیستند، وسوسه می‌کند. اما کسی که انرژی‌اش را برای یافتن ثروت مردمان کهن صرف می‌کند، حتما تاریخ‌خوان دقیقی نیز هست. جویندگان گنج اغلب می‌دانند به کدام سو باید بروند، مگر این‌که شیادان فرهنگ دزد آنها را گمراه کنند.

«90 درصد کسانی که دنبال گنج هستند، می‌بازند و از 10 درصدی که به چیزی می‌رسند، 5 درصدشان گرفتار قانون می‌شوند و از 5 درصد باقیمانده فقط 2 درصد به اشیای قیمتی می‌رسند. اما این آمار برای جویندگان گنج اسباب تنبیه نیست. آنها نه به پند کارشناسان، بلکه به مغناطیسی جلب می‌شوند که از دل زمین برمی‌آید.»

اینها گفته‌های عسکر مرادی، کارشناس یگان حفاظت از میراث فرهنگی است. او معتقد است هیچ کدام از نقشه‌هایی که می‌توان با ترفند از منوچهری و سیداسماعیل خریداری کرد، مورد تایید کارشناسان نیست؛ چراکه کلاهبردارانی که این نقشه‌ها را می‌کشند، نه خط می‌شناسند و نه زبان، برای همین خطوطی را سر هم می‌کنند تا افراد بی‌اطلاع را به دام بیندازند. مرادی البته تعداد فریب‌خوردگان را آنقدر زیاد می‌داند که نمی‌تواند آمار دقیقی درباره آنها بدهد. این در حالی است که کسانی که کلاهشان برداشته شده است؛ چون خود را نیز متهم می‌دانند، از ترس سازمان میراث فرهنگی اطلاعی نمی‌دهند؛ هرچند اگر اطلاع نیز بدهند کاری از دست کسی بر نمی‌آید و کلاهبردار پول‌ها را با خود برده است.

او به همین دلیل معتقد است نباید گول افراد فالگیر یا کسانی که درویش مسلکند و ادعای اطلاع از غیب را دارند خورد. ولی کسی که عزمش را برای کسب ثروت آن‌هم از نوع باستانی‌اش جمع کرده، هرگز به این حرف‌ها اعتماد نمی‌کند. او می‌داند که در طول تاریخ گنج‌های شاهان ایرانی بویژه در زمان‌هایی که کشور با بحران مواجه می‌شده، جایی امن‌تر از عمق زمین نداشته‌اند. آنها همچنین می‌دانند که به واسطه تاریخ پر فراز و نشیب ایران مردم بویژه ثروتمندان اشیای قیمتی خود را به دست خاک یا شکاف دیوار می‌سپرده‌اند تا با رفع اوضاع بحرانی دوباره به سراغش بروند. البته از آنجا که ایرانیان باستان به زندگی پس از مرگ نیز باور داشتند بخشی از اجناس قیمتی‌شان به همراه آنان دفن می‌شده، پس امروز گورستان‌های باستانی هم جاذبه‌ای وصف‌نشدنی برای جویندگان گنج است.

اما یک جوینده گنج هر چقدر هم که تیزهوش باشد، اگر حرفه‌ای و عضو باندی خاص نباشد، بالاخره در دام فریب می‌افتد. تشخیص اصالت نقشه‌ها و اجناس به دست آمده از حفاری‌ها یکی از دام‌های همیشه پهن است. کارشناسان و صاحب‌نظران تاریخ و فرهنگ به هیچ وجه اصالتی برای نقشه‌های گنج قائل نیستند؛ چرا که باور دارند با گذشت سالیان متمادی و روی دادن حوادث متعدد مجالی برای بقای نقشه‌های گنج نمانده است.

فلزیاب، جانشین مطمئن نقشه

ولی همیشه یک راه گریز هست. اگر نقشه‌ها جواب ندهند، فلزیاب‌ها کمک خوبی هستند. برخلاف نقشه‌ها پیدا کردن فلزیاب کار سختی نیست. کافی است صفحه‌های روزنامه را ورق بزنی یا گشت و ‌گذاری در اینترنت داشته باشی. البته قانون مصوب سال 79 تولید و فروش فلزیاب را محدود کرده؛ به طوری که استفاده از این دستگاه‌ها بدون اجازه سازمان میراث فرهنگی ممنوع است. با این حال هنوز فلزیاب‌ها در سطح کشور به طور گسترده به فروش می‌رسد.

متقاضی خرید فلزیاب نسبت به خریدار نقشه گنج کار آسانی دارد، چون باید آگهی‌های برخی روزنامه‌ها را وارسی کند و به شماره تلفنی که همیشه از نوع اعتباری است زنگ بزند. آن وقت از پشت تلفن فروشنده با صراحت از جنس‌های مرغوبی می‌گوید که در اختیار دارد و در اسرع وقت با پیک به در خانه می‌فرستد. البته معلوم نیست این همه جسارت از کجا آب می‌خورد؛ چون بر اساس آیین‌نامه هیات وزیران، خرید و فروش و نگهداری و تبلیغ هر گونه فلزیاب ممنوع است؛ اما دادفر کارشناس یگان حفاظت میراث می‌گوید هستند شرکت‌هایی که پیش از سال 79 و پیش از تصویب قانون ممنوعیت خرید و فروش فلزیاب‌ها از وزارت صنایع و معادن مجوز گرفته‌اند و حالا حتی به دادگاه کشاندن آنها نیز راه به جایی نمی‌برد؛ چرا که دادگاه نیز به خاطر قانونی بودن آنان و این‌که قانون سال 79 عطف به ماسبق نمی‌شود، حکم را به نفع آنان صادر می‌کند. اما کسانی که درخواست مجوز برای خرید و نگهداری فلزیاب‌ها دارند، طبق قانون حتما باید نهادی دولتی باشند و از طریق حراست آن نهاد مورد تایید واقع شده باشند. دادفر وقتی این مراحل را تشریح می‌کند، می‌گوید پس از تکمیل فرم، نوع دستگاه و مشخصات آن مورد بررسی کارشناسان قرار می‌گیرد تا مشخص شود که این فلزیاب همانی است که در نامه درخواست آمده است، آن‌گاه تمام مدارک برای فرمانده یگان استان فرستاده می‌شود تا آنها نیز صحت آن را تایید کنند.

ولی در این میان یک نقطه کور وجود دارد و آن فروشندگانی هستند که در صفحات روزنامه‌ها یا اینترنت مجال حضور می‌یابند و بی‌هیچ تردیدی فلزیاب‌هایشان را که به درد حفاری و گنج‌یابی هم می‌خورد، عرضه می‌کنند. دادفر می‌گوید: پیش از این در توافقی که با وزارت ارشاد و اداره کل تبلیغات آن صورت گرفته، مدتی جلوی آگهی‌های آنها در روزنامه‌ها گرفته شد، اما الان باز هم مدتی است که این آگهی‌ها دوباره سربلند کرده‌اند و معلوم نیست از کجا مجوز می‌گیرند.
انگار جویندگان گنج هرچند که پا در ورطه خلافکاری می‌گذارند اما آدم‌هاییهستند که از نوعی اعتیاد رنج می‌برند

بسیاری از کارشناسان معتقدند درباره فلزیاب‌ها وجود خلاءهای قانونی در قوانین جزایی ایران باعث شده است استفاده از فلزیاب‌ها چوب هر دو سر طلا باشند و تکلیفشان مشخص نباشد. هیات وزیران اواخر اردیبهشت 82 به پیشنهاد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی وقت، ماده واحده قانونی را به تصویب رساند که بر اساس آن ضرورت دریافت مجوز برای ساخت، خرید و فروش، نگهداری، تبلیغ و استفاده از دستگاه فلزیاب تشریح شد.

در آن زمان وزارت صنایع و معادن مکلف شد ضوابط اعلام شده از سوی سازمان میراث فرهنگی را هنگام ثبت اعلامیه تاسیس به متقاضیان ساخت دستگاه‌های فلزیاب ابلاغ کند. در پایان این بند آمده بود که صدور پروانه بهره‌برداری برای این واحدها منوط به موافقت سازمان میراث فرهنگی کشور خواهد بود، اما این‌که این مصوبه چقدر ضمانت اجرایی داشته، بحثی است که کارشناسان یگان حفاظت میراث فرهنگی هنوز از آن به عنوان مشکلی در پیش روی خود یاد می‌کنند. در واقع آن‌گونه که دادفر می‌گوید، قوانین موجود نه تنها بازدارنده نیست، بلکه راه گریزی برای بسیاری از حفاران غیرمجاز است که در دل تاریخ و تمدن این سرزمین دست به کار کاوش می‌زنند.

فلزیاب با مجوز تحویل در منزل

از همان ابتدای تماس می‌فهمد که آدم تازه کاری هستم. آخر وارد شدن در بازار خرید و فلزیاب‌ها نیز کلی مهارت می‌خواهد. شماره‌اش را از اینترنت پیدا کرده‌ام، بدون هیچ نام و نشانی. او فقط 0936 است چون می‌خواهد شناخته نشود و جنسش را در کمال آرامش بفروشد. وقتی از او درباره قیمت‌ها می‌پرسم، می‌گوید تازه کاری نه؟ ولی من لو نمی‌دهم که هیچ چیز از گنج و گنج‌یابی نمی‌دانم.

«قیمت‌ها متفاوت است از یک میلیون تومان تا 80 میلیون، بستگی به کارایی‌اش دارد، اما با یک گنج‌یاب 8 میلیون تومانی کارت را راه بینداز.» اینها را فروشنده بی‌نام و نشان می‌گوید و در ضمن تاکید می‌کند که مجوز هم دارد. البته به قانونی بودن مجوز او شک می‌کنم؛ چرا که یگان حفاظت میراث فرهنگی تنها به نهاد‌های دولتی مجوز می‌دهد و آنها که بی نام و نشان بر صفحه اینترنت ظاهر می‌شوند و بساط می‌کنند، هرگز دستشان به مجوزهای قانونی نمی‌رسد. وقتی به او می‌گویم که من می‌دانم مجوزش قانونی نیست، یکه‌ای می‌خورد و به مشتری بودنم شک می‌کند؛ اما فقط خیلی کوتاه می‌گوید که فروشنده‌های فلزیاب از ضعف قانون استفاده می‌کنند و نان زن و بچه‌هایشان را درمی‌آورند.

فلزیاب، جرم در لباس قانون

البته فروشنده‌ها و واردکننده‌های فلزیاب‌ها هم راست می‌گویند وقتی قانون تکلیفشان را روشن نکرده است که بالاخره می‌توانند این دستگاه‌ها را وارد کنند یا نه یا وقتی که دستگیرشان می‌کنند، اما پس از مدتی با جریمه‌ای اندک دوباره آزادشان می‌کنند، آنها چاره‌ای جز دورزدن قوانین موجود ندارند. صفحات ضمیمه آگهی‌های یکی از روزنامه‌های پرتیراژ کشور را که ورق بزنید، پر است از آگهی‌هایی که در مورد فلزیاب‌ها منتشر شده‌اند. البته روزنامه‌ها را نمی‌توان در این میان چندان مقصر دانست، چون فروشندگان فلزیاب عنوان می‌کنند مجوزی در دست دارند که خیال همه را از هر بابتی راحت می‌کند. اما واقعیت این است که بر اساس قوانین موجود باید همه مجوزها به تایید سازمان میراث فرهنگی برسد و اکنون مسوولان این سازمان اعلام می‌کنند که برای هیچ کدام از فروشندگان مجوزی صادر نشده است.

در حال حاضر ساخت، تولید، ورود فلزیاب و همه موارد مربوط به این دستگاه حتی تبلیغات در مورد فلزیاب‌ها باید با نظارت سازمان میراث فرهنگی صورت بگیرد، اما در قانون کلمه جرم همراه این کلمات نیامده و تنها در قانون فعلی اشاره شده که تمامی موارد باید با نظارت سازمان میراث فرهنگی صورت بگیرد و از آنجا که اکنون هیچکدام از فروشندگان فلزیاب مجوزی از سازمان ندارند، پس همه آنها مجرمند. اما این مجرمان که قانون زیاد در موردشان شفاف نیست، خیلی راحت فعالیت می‌کنند و کمتر به چنگ قانون می‌افتند؛ چرا که همان‌گونه که دادفر می‌گوید، قانون فعلی ضمانت اجرایی ندارد و مجازاتی در آن پیش‌بینی نشده است.

در این میان قیمت فلزیاب‌ها نیز تابع هیچ قانونی نیست؛ به طوری که در فرم‌هایی که به دست کارشناسان یگان حفاظت میراث فرهنگی می‌رسد این فلزیاب‌ها قیمتی معادل 2 تا 3 میلیون تومان دارند، ولی وقتی به بازار آزاد می‌رسند تا 50 60 میلیون نیز می‌رسند.

این در شرایطی است که عده‌ای کلاهبردار نیز افراد ساده‌لوح را اغفال می‌کنند و یک دستگاه فلزیاب را با تمام دارایی آنها معاوضه می‌کنند همان‌گونه که چندی پیش در یکی از روستاها پیرمردی تمام گوسفندانش را به پسرش داد تا او با رویای پیدا کردن گنج همه هستی پدر را با فلزیابی که حتی کار با آن را نمی‌دانست مبادله کند.

فصل نهم قانون مجازات اسلامی

ماده 559 قانون مجازات اسلامی می‌گوید هر کس اشیا و لوازم و همچنین مصالح و قطعات آثار فرهنگی تاریخی را از موزه‌ها و نمایشگاه‌ها، اماکن تاریخی، مذهبی و سایر اماکن که تحت حفاظت یا نظارت دولت است سرقت کند یا با علم به مسروقه بودن، اشیای مذکور را بخرد یا پنهان دارد، در صورتی که مشمول مجازات حد سرقت نشود، علاوه بر استرداد آن به حبس از یک تا 5 سال محکوم مس شود.

ماده 560 نیز می‌گوید هر کس بدون اجازه از سازمان میراث فرهنگی کشور یا با تخلف از ضوابط مصوب و اعلام شده از سوی سازمان مذکور در حریم آثار فرهنگی تاریخی مبادرت به عملیاتی کند که سبب تزلزل بنیان آنها شود یا در نتیجه آن عملیات آثار و بناهای مذکور خرابی یا لطمه وارد آید، علاوه بر رفع آثار تخلف و پرداخت خسارت وارده به حبس از یک تا 3 سال محکوم می‌شود. ماده 562 نیز هرگونه حفاری و کاوش به قصد به دست آوردن اموال تاریخی، فرهنگی ممنوع بوده و مرتکب به حبس از 6 ماه تا 3 سال و ضبط اشیای مکشوفه به نفع سازمان میراث فرهنگی کشور و آلات و ادوات حفاری به نفع دولت محکوم می‌شود. چنانچه حفاری در اماکن و محوطه‌های تاریخی که در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است یا در بقاع متبرکه و اماکن مذهبی صورت گیرد، علاوه بر ضبط اشیای مکشوفه و آلات و ادوات حفاری، مرتکب به حداکثر مجازات مقرر محکوم می‌شود. به این ترتیب هرکس اموال تاریخی فرهنگی موضوع این ماده را حسب تصادف به دست آورد و طبق مقررات سازمان میراث فرهنگی کشور نسبت به تحویل آن اقدام نکند، به ضبط اموال مکشوفه محکوم می‌شود.

اعتیادی به نام گنج‌یابی

اما انگار جویندگان گنج هرچند که پا در ورطه خلافکاری می‌گذارند، آدم‌هایی هستند که از نوعی اعتیاد رنج می‌برند. شهروز پرورش، روانشناس بالینی این عقیده را دارد. او می‌گوید وسوسه‌شدگان گنج دچار نوعی اعتیاد شده‌اند یعنی چیزی شبیه مواد مخدر که روانشان را درگیر کرده است. او می‌گوید چنین آدم‌هایی عملکردشان در تمام امورات زندگی پایین می‌آید و ذهنشان درگیر توهمات می‌شود؛ به طوری که مدام خود را در حالتی می‌بینند که مشغول کندوکاو هستند و چیزی پیدا می‌کنند که زندگی‌شان از این رو به آن رو می‌شود.

به گفته پرورش، البته در دنیای واقعیت چون می‌گردند و چیزی نمی‌یابند دچار درماندگی می‌شوند و پس از مدتی افسرده می‌شوند و رفتارهای تکانه‌ای پیدا می‌کنند. یعنی چون آنان با ناکامی مواجه می‌شوند و ناکامی نیز یکی از علت‌های پرخاشگری است آنان در زندگی خانوادگی نیز دچار اختلالات شدید می‌شوند و دیگر وقتی برای رسیدگی به مسائل خانوادگی پیدا نمی‌کنند. اینها همه یک معنی دارد که شهروز پرورش آن را در قالب حرکت نکردن در سیستم طبیعی جمع می‌کند. به گفته او، در سیستم طبیعی رشد و پیشرفت تابع یک فرایند است که ار صفر شروع می‌شود و پس از تلاش به نقاط بالا می‌رسد؛ اما آنهایی که می‌خواهند یکباره به ثروت برسند، این مسیر را طی نمی‌کنند و دچار خیالپردازی مرضی می‌شوند و روز‌ها با خیال رسیدن به گنج دست به کولیگری روانی می‌زنند و فکرشان را متمرکز یافتن گنج و این‌که چطور آن را خرج کنند، می‌کنند. این روانشناس در خصوص علت روی دادن چنین روندی در ذهن و روح افراد نیز می‌گوید: علت این است که در این افراد شخصیت در روند سالم خود رشد نمی‌کند، یعنی آنها نیاموخته‌اند که چطور شبکه زندگی را به جلو ببرند؛ در حالی که بیشتر آنان نیز در هدف یابی دچار اشتباهند و هویتشان، نیازهایشان و توانایی‌هایشان را نمی‌شناسند. در واقع آنان در یک هویت معلق قرار دارند و حتی دست به قماربازی مرضی هم می‌زنند به دیگر سخن این افراد تنها شیفته ثروت نیستند، بلکه چندین اعتیاد را همزمان با هم دارند.

پرورش در ادامه با اشاره به این‌که این افراد بیشتر از مردان هستند به خانواده‌های آنان اشاره می‌کند و می‌گوید: بیشتر این افراد دچار شخصیت‌های ضداجتماعی هستند و خطر را به جان می‌خرند، پس خانواده‌هایشان نمی‌توانند آنان را کنترل کنند، پس لازم است بویژه پدر در الگودهی به آنان کوشا باشد. او با شبیه دانستن وضعیت جویندگان گنج با افرادی که در گلدکوئیست سرمایه‌گذاری می‌کنند، بیان می‌دارد که تمام این افراد درصددند تا با تشکیل گروه‌هایی کاذب و با سر دادن شعارهایی چون من می‌توانم و ما پیروز می‌شویم قصد رسیدن به ثروت دارند؛ در حالی که پویایی و پختگی گروه دارای اصولی است.

• • تذکر مهم : برای آشنایی با اسرار گنج یابی و آموزش دفینه یابی به کتاب های (پکیچ آموزش گنج یابی در ایران،  چشم طلایی ، اسرار کاوش ، میراث زرین و به ویژه پکیچ آموزش گنج یابی در ایران) در فروشگاهی که لینک و بنرش در داخل وبلاگ وجود دارد، مراجعه کنید...

     

    مجموعه کامل آموزش گنج یابی در ایران (پکیچ زیرخاکی و گنج مشک آبادی)‎ کاملترین و تنها اثر منحصر به فرد است که تمام منابع موثق آموزشی و کاربردی را یکجا دارد. کاملترین منبع تمام منابع گنج یابی است.

منبع مقاله : http://iranikan.blog.ir/

شناخت دفینه و گنج های جنوب ایران

شناخت دفینه و گنج های جنوب ایران

جزیره خارک:

جزیره خارک یکی از شمالی ترین جزایر خلیج فارس به شمار میرود که قدمت آن به بیش از ۶۰۰۰ سال می رسد.

طول این جزیره حدود ۸ کیلومتر و عرض آن در حدود ۴ کیلومتر و مساحت آن ۲۸ کیلومتر مربع است و تا بوشهر ۵۷ کیلومتر فاصله دارد.
این جزیره سرزمینی مرجانی است که زمین شناسان پیدایش آن را به ۱۴ هزار سال پیش نسبت می دهند. جزیره خارک در نقطه ای سوق الجیشی در امتداد راه دریائی بنادر باستانی مهمی چون سیراف; لیان; سینیز; مهرویان قرار داشت.
به دلیل موقعیت حساس خارک در دوره باستان که به عنوان شمالی ترین پایگاه دریائی قوم پالمیران به شمار می رفت و همچنین توسعه فعالیت های نفتی و ساخت و سازهای گستردهای که در این جزیره در حال انجام است، هیاتی به سرپرستی حمید زارعی کارشناس ارشد باستان شناسی سازمان میراث فرهنگی; صنایع دستی وگردشگری استان بوشهر اقدام به بررسی و شناسائی کامل جزیره کرد.

این بررسی ها هدف شناسائی آثار باستانی و نمونه برداری سطحی جهت دستیابی به اطلاعاتی در زمینه الگوهای مختلف زندگی انسان باستان; از اول آذر آغاز شد.
محور بررسی از پلاز کارگری واقع در منتهیالیه شمال جزیره; آغاز شد و طبق برنامه مسیرهای فضای سبز; حاشیه دانشگاه آزاد; محوطه پیرامون هتل ۹۰ خوابه شرکت نفت; نواحی بیرونی شرکت فلات قاره; محوطه پیرامون طرح متانول; باغ ولایت; حاشیه شمالی و شرقی بقعه میر محمد حنفیه و حاشیه ساحلی به صورت سیستماتیک مورد بررسی قرار گرفت. در این پژوهش بیش از ۲۰۰ اثر باستانی مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت.
این آثار شامل مواردی چون چاه; آب انبار; قنات وسیستم های آبیاری; گور معبد; گوردخمه;استودان;قبور دوره اسلامی; بقعه و امامزاده; کلیسا; آتشکده; چهار طاقی و تپه باستانی است.
ترکیب کلی آثار کشف شده به دو دوره تاریخی و اسلامی تقسیم بندی می شود.
غالب آثار مربوط به دوره ساسانی است که به صورت قنات; چاه; آب انبار; گور دخمه; استودان; آتشکده; چهار طاقی وکلیسا که در مناطقی همچون نواحی باغ پیرمرد; باغ نصر; بخش شرقی بقعه میر محمد حنفیه; سواحل غربی جزیره دیده می شود.
قدیمی ترین اثر باستانی دو تخته سنگ ضربی; شبیه قبور دلمن مربوط به هزاره اول پیش از میلاد بوده که نزد مردم مشهور به دو دخترون است.
کشف سفالینه هائی با نقش مشخص و همچنین قطعات چینی با نقش و نگار گل و پیچک; حاکی از این است که این جزیره زیستگاه مردمی بوده است که با کشورهای شرق آسیا همچون چین; هند ارتباط داشته اند.
به نظر می رسد در دوره ساسانی; جزیره از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده زیرا در بخش وسیعی از جزیره سفال شاخص ساسانی به چشم می خورد.
احتمالا در دوره ساسانی فقط چند نقطه از جزیره را مد نظر داشته اند.
این نقاط را با توجه به آثار موجود می توان به خوبی مشخص کرد. به نظر می رسد صخره کم ارتفاعی که در بخش شرقی بقعه میر محمد حنفیه به طول ۲۰۰متر و عرض ۲۰متر قرار گرفته در دوره ساسانی از اهمیت بالائی برخوردار بوده; زیرا بخش اعظمی از آثار دوره ساسانی از قبیل دخمه; گور معبد; آتشکده;چهار طاقی و قبور سنگی در حاشیه و بر روی این صخره ایجاد شده است.
در این پژوهش با سفال های شاخصی چون سفال هایی با نقش خطوط مواج درون کادری با نوارهای باریک وسفالهائی با نقش خطوط متقاطع مربوط به دوره ساسانی برخورد شد.
همچنین چندین قطعه چینی آبی و سفید که به صورت پراکنده در حاشیه ساحلی و بخش مرکزی جزیره بخصوص در ضلع شمالی دانشگاه آزاد اسلامی کشف شد که حکایت از ارتباط تجاری با چین; هند وسوماترا دارد.
به رغم اینکه دو تخته سنگ ضربی (دلمن)مربوط به هزاره نخست پیش از میلاد که پیشتر در جزیره موجود بوده و به عنوان قدیمیترین اثر باستانی جزیره به شمار می رفت;می توان ادعا کرد آثار مهم و به خوبی شناخته شده در این ناحیه مربوط به دوره ساسانی است که مشخصات ویزه خود را داراست.

جزایر قشم – هرمز:

قلعه پرتغالی ها – در انتهای شمال شرقی جزیره قشم یک قلعه قدیمی و مخروبه وجود دارد . این قلعه را درسال ۱۰۳۰ هجری قمری ( ۱۶۲۱ میلادی ) به دستور پادشاه اسپانیا درمسیر بندرقشم ساخته اند . این قلعه در سال۱۶۲۲ به دست سپاهان ایران فتح گردید و تا امروز نیز آثار دیوار خارجی آن باقی مانده است . قلعه مذکور دو حصار و برج هایی در چهارگوش دارد . در پشت حصار بیرونی قلعه ، خندقی وجود داشته که اینک پر شده است . دیوار سازی قلعه با سنگهای مرجانی و سنگ لاشه و ملات گچ و ساروج به شکل بناهای عهد ساسانی انجام گرفته است .
در میان خرابه های قلعه هنوز تعدادی لوله زنگ زده توپ وجود دارد : چهار لوله از این لوله ها را در اطراف در ورودی پاسگاههای قدیمی شهر قشم و لافت نصب کرده اند و چند لوله توپ دیگر نیز به بندرلنگه حمل شده است .

قلعه هرمز-این قلعه که در ضلع شمالی جزیره هرمز و درساحل دریا قرار دارد ، مهمترین قلعه باقی مانده از روزگار تسلط پرتغالیها برسواحل و جزایر خلیج فارس است . این قلعه به فرمان ( آلفونسو آلبوکرک )‌ دریانورد پرتغالی در سال ۱۵۰۷ میلادی ، در محلی موسوم به ( مورنا ) احداث شد . قلعه به شکل چند ضلعی نامنظم است . ساختمان آن بسیار محکم است و دیوارهایی به قطر ۵/۳ متر با چند برج به ارتفاع ۱۲ متر دارد . تاسیسات قلعه شامل انبارهای تسلیحات ، آب انبار و اتاق هایی باسقف هلالی است . در زمان شاه عباس که استعمار پرتغالی ها درایران خاتمه داده شد ، این قلعه به دست امام قلی خان از سرداران شاه عباس فتح گردید علاوه بر قلعه های مذکور ، آثارو بقایای قلعه های شهرهای میناب و جاسک نیز از بقایای سایرقلعه های استان است.

شهر قدیـمی خــربز : اخیرا هنگام حفاری های باستان شناسی در جزیره قشم آثار یک شهر قدیمی کشف شد . این شهر که تا قرن چهارم هجری قمری شهری آباد بوده است به دوره ساسانیان مربوط است . در حفاری های انجام شده ، سفالینه ها و آثار بسیاری از محل به دست آمده است . طول تقریبی شهر خربز هفت کیلو متر است و از منابع آب شیرین برخوردار است .

اسکله باستانی بندر لافت – در بندر لافت ، آثاراسکله ای وجود دارد که به دوران مادها ، هخامنشیان و ساسانیان مربوط است . طول این اسکله ۱۳۰ متر و ضخامت اصلی کف آن ۷ متر و دیوارهای روی اسکله ۳ متر می باشد که باسنگهای لبه دار ساخته شده است .

تپه کولغان قشم – بالای یکی از تپه های کولغان ، آثار معماری و آبراهها ( کانالهای) سالمی بادیوارهای سنگی به طول بیش از صد مترباقی مانده است که نوعاً جالب توجه هستند .در قسمت دیگری از قبرستان منظمی با قبرهایی در دردیف و با فاصله دومتراز یکدیگر وجود دارد . نشانه های باقی مانده از اتاقک های مجاور تپه گویای آن است که این محل احتمالاً بازاری بوده که رونق بسیار داشته است . در کنار این ویرانه ها سه حوض حفر شده در داخل سنگ وجود دارد که بزرگ ترین آنها ۱۲ متر و طول ۴ متر و عرض دارد . درخت کنار تنومند و زیبایی نیز در جوار آن قرار دارد . تپه های کولغان مشرف بر دریا و سد خاکی ( بالاتل ) هستند و از زیبایی و چشم انداز بسیار جالبی برخوردارند . عده ای معتقدند که این مکان نیایشگاه ناهید بوده است .

آب انبــارها و چـــاهها:
محدودیت منابع آب شیرین در استان هرمزگان موجب گردیده است ، مردم محلی و مهاجمان برای ذخیره آب شیرین ، آب انبارها و چاههایی را احداث کنند که مشخصات برخی از آنها در پی می آید :
آب انبار بی بی – اولین برکه آب شهر قشم در سال ۱۲۰۲ هجری قمری به وسیله زن خیرونیکو کاری به نام صوغیه همسر شیخ عبدالله حاکم وقت قشم ساخته شده است . سقف این برکه که به آب انبار معروف است بارها تجدید بنا شده است و درحال حاضر پس از دویست سال هنوز به نام برکه بی بی مورد استفاده مردم بومی است . این آب انبار از حیث معماری جالب توجه است .

آب انبار خربز- در کنار شهر باستانی خربز در جنوب جزیره قشم حدفاصل بین شهر و یک نیایشگاه مهری یک مخزن بزرگ آب مربوط به دوره ساسانیان وجود دارد . این برکه مدت ها مخروبه بود و لی در سالهای اخیر به نحو بسیار مطلوبی باز سازی شده است .

چاه پرتغالی ها – معروف به چاه قدیمی استان هرمزگان چاه پرتغالی ها است . این چاه در حال حاضر در محوطه نیروگاه برق قشم در سربندر قشم واقع شده است .

چاههای بندرلافت – در پشت قلعه لافت و در داخل گودال مجاور قلعه به تعداد روزهای سال کبیسه ۳۶۶ چاه کم عمق برای جمع آوری آب باران حفر شد ه اند . برخی از محققین معتقدند این چاهها مربوط به دوران هخامنشی و ساسانی است.

مشاوره برای گنج یابی سایت باستان شناس

• • تذکر مهم : برای آشنایی با اسرار گنج یابی و آموزش دفینه یابی به کتاب های (پکیچ آموزش گنج یابی در ایران،  چشم طلایی ، اسرار کاوش ، میراث زرین و به ویژه پکیچ آموزش گنج یابی در ایران) در فروشگاهی که لینک و بنرش در داخل وبلاگ وجود دارد، مراجعه کنید...

     

    مجموعه کامل آموزش گنج یابی در ایران (پکیچ زیرخاکی و گنج مشک آبادی)‎ کاملترین و تنها اثر منحصر به فرد است که تمام منابع موثق آموزشی و کاربردی را یکجا دارد. کاملترین منبع تمام منابع گنج یابی است.

منبع مقاله : http://iranikan.blog.ir/

مخفی شدن پایتخت گنج و دفینه های ایران

مخفی شدن پایتخت گنج و دفینه های ایران

پایتخت اسرار آمیز هخامنشیان به یکباره ناپدید شدند


40سال تحقیق بدون نتیجه و شگفتی باستان شناسان _ ساکنان پایتخت اسرار آمیز هخامنشیان به یکباره ناپدید شدند_150 تا 200 سال پس از ساخت شهر دهانه غلامان، ساکنان این شهر با یک برنامه‌ریزی دقیق تمامی اموال خود را جمع‌آوری کرده و از این شهر به مکان نامعلومی مهاجرت کردند لیلا میرکمالی : علت مهاجرت برنامه‌ریزی شده ساکنان شهر «دهانه غلامان » یکی از مهم‌ترین پایتخت‌های ایالتی هخامنشیان در جنوب کشور، پس از گذشت دو هزار و پانصد سال در هاله‌ای از ابهام باقی مانده و باستان‌شناسان پس از 40 سال پژوهش در این منطقه هنوز پاسخی بر این مهاجرت اسرارآمیز پیدا نکرده‌اند. یکی از عجایب باستان‌شناسی در دوره هخامنشیان است. ساکنان این شهر در این منطقه در اوج عظمت زندگی می‌کردند و هنر و تبحر آنان از نوع معماری منحصر به فردشان در دهانه غلامان کاملا مشهود است. با این وجود ساکنان این شهر تنها در برهه تاریخی بسیار کوتاهی در این شهر زندگی کرده‌اند. 150 تا 200 سال پس از ساخت شهر دهانه غلامان، ساکنان این شهر با یک برنامه‌ریزی دقیق و از  پیش تعیین شده در یک فرصت مناسب و بدون هیچ شتابی تمامی اموال خود را جمع‌آوری کرده و از این شهر به مکان نامعلومی که باستان‌شناسان حدس می‌زنند «پاکستان» باشد، مهاجرت کرده‌اند. دهانه غلامان در سال 1960 توسط باستان‌شناسان ایتالیایی شناسایی شد. عملیات حفاری در این محوطه بین سال‌های 1962 تا 1965 آغاز شد. اما از آنجایی که ساکنان شهر دهانه غلامان هیچ اثری از خود باقی نگذاشته بودند باستان‌شناسان در جریان حفاری‌ها نتوانستند هیچ اثری را از منطقه به دست آورده و تنها به بررسی شواهد معماری بسنده کردند. دکتر «منصور سجادی»، باستان‌شناس و سرپرست تیم کاوش در «دهانه غلامان» و «شهر سوخته» درباره پژوهش‌های انجام شده توسط باستان شناسان ایرانی در این منطقه گفت: «یکی از نکات بسیار مهم در دهانه غلامان نبود هیچ اثری از برج و بارو، دژ و دیواری دفاعی در شهر دهانه غلامان است. همچنین از این محوطه هیچگونه اموال منقول و غیر منقول و حتی لایه‌های باستانی به دست نیامده است. این شواهد نشان می‌دهد که ساکنان دهانه غلامان شهر را سریع، اما با آرامش و نظم تخلیه کرده‌اند و در متروک شدن آن عواملی چون جنگ و یا آتش‌سوزی و یا بیماری‌های مسری خطرناک وجود نداشته است. آنان به یک باره در یک برهه تاریخی با یکدیگر کاملا همداستان شده‌اند که شهر را ترک کنند و هیچ اثری از خود به جای نگذارند.» . باستان‌شناسان حدس‌ها و فرضیات زیادی براساس شواهد و مطالعات خود مطرح کرده‌اند اما هنوز هیچ کس به درستی علت این مهاجرت اسرار‌آمیز را نمی‌داند. سجادی سه عامل را به عنوان دلایل این مهاجرت مطرح کرده است. به اعتقاد وی سه عامل عمده در تخلیه شهر دخالت داشته است. این مهاجرت به دنبال یک تصمیم ---------- بزرگ، طوفان عظیم شن و یا خشک شدن ناگهانی بستر رودخانه باشد که به شهر آب می‌رسانده است. 
این باستان‌شناس گفت: «عامل اول که برخی باستان‌شناسان آن را عامل اصلی می‌دانند با پژوهش ما کاملا رد می‌شود. چرا که این منطقه در زمان هخامنشیان در اوج قدرت بوده و از زمان بنای شهر نیز بیش از 150 یا 200 سال نمی‌گذشته است و این که یک تصمیم ---------- از بالا برای تخلیه این شهر گرفته شده باشد عجیب به نظر می‌رسد. چرا که دهانه غلامان خود یک مرکز ---------- و پایتخت ایالتی در دوره هخامنشیان بوده است.» . «سجادی» همچنین به بررسی دو عامل دیگر از سوی محققان پیشنهاد شده پرداخت و گفت: «عامل دوم، یعنی وقوع طوفان شن ناگهانی نیز در تخلیه این شهر موثر نبوده چرا که از این شهر هیچ شی‌ای به دست نیامده و از طرفی وقوع طوفان شن امری طبیعی در منطقه بوده است. با این وجود شواهد نشان می‌دهد مردم شهر زمان کافی در اختیار داشته‌اند تا اموال و اثاثیه خود را به جای دیگری منتقل کنند. طبعا طوفان شن در مقیاسی که بتواند مردم را به ترک خان و مان خود مجبور کند، خسارات مالی و جانی بسیاری ایجاد می‌کند و شواهدی را برای آیندگان بر جای خواهد گذاشت.» . به گفته سجادی، سومین عامل یعنی خشک شدن ناگهانی بستر رودخانه بهترین فرضیه به نظر می‌رسد. احتمال دارد به دلایل مختلفی یکی از سرشاخه‌های رود هیرمند که آب مردم این شهر را تامین می‌کرده خشک شده باشد و مردم دهانه غلامان مجبور به ترک شهر شده باشند. «سجادی» در پایان همه این فرضیه‌ها را تنها احتمالاتی بسیار ضعیف خواند و تاکید کرد که آرزوی باستان‌شناسان این است که بدانند مردم دهانه غلامان به چه دلیل این شهر را اینچنین دقیق و برنامه‌ریزی شده ترک کرده‌اند. شهر «دهانه غلامان» در 44 کیلومتری شهرستان زابل قرار گرفته است. این شهر ابعادی به وسعت یک و نیم کیلومتر در 800 متر مربع دارد که احتمالا در زمان هخامنشی بیش از این اندازه مساحت داشته است.

• • تذکر مهم : برای آشنایی با اسرار گنج یابی و آموزش دفینه یابی به کتاب های (پکیچ آموزش گنج یابی در ایران،  چشم طلایی ، اسرار کاوش ، میراث زرین و به ویژه پکیچ آموزش گنج یابی در ایران) در فروشگاهی که لینک و بنرش در داخل وبلاگ وجود دارد، مراجعه کنید...

     

    مجموعه کامل آموزش گنج یابی در ایران (پکیچ زیرخاکی و گنج مشک آبادی)‎ کاملترین و تنها اثر منحصر به فرد است که تمام منابع موثق آموزشی و کاربردی را یکجا دارد. کاملترین منبع تمام منابع گنج یابی است.

منبع مقاله : http://iranikan.blog.ir/

گنج و دفینه بزرگ جهان

گنج و دفینه بزرگ جهان
گنجینه پنهان : گنجینه داریوش که قرنهاست از نظرها پنهان است.!
حتما شما خبری را که چندی پیش در رسانه های جهان بازتاب داشت را شنیده اید. ماجرای کشف گنجینه ای عظیم در یکی از معابد هندوستان که ارزش واقعی ان 20 تا 25 میلیارد دلار براورد شد.!! یکی از دلایل مهم مخفی کردن این گنجینه ها, جنگ بین کشورها بود .. هر گاه کشوری مورد تجاوز قرار میگرفت و حاکم ان احساس میکرد که شکست خواهد خورد دستور می داد تا خزائن و صندوق های طلا در زیر خاک و در جایی مطمئن از نظرها مخفی شود. در بسیاری از مواقع تمام کارگران و ناظرانی که خبر از جای این گنجینه ها داشتند کشته می شدند تا جز پادشاه و حاکم کسی از خزینه مخفی خبردار نباشد. یکی از بزرگترین گنجینه های مخفی – گنجینه داریوش سوم است, که تا امروز کسی انرا پیدا نکرده و بسیاری از جویندگان و باستان شناسان را ناکام گذاشته است.

گنجینه پادشاه بزرگ ایرانیان، داریوش سوم هخامنشی که در سالهای ۳۸۰ تا۳۳۰قبل از میلاد می زیست، شاید بزرگترین گنج تمام دوران ها باشد. بخشی ازاین گنج را امپراطور مقدونیان، اسکندر (۲۳۲ – ۳۵۶ ق.م ) زمانی که در سال هایحدود (۳۳۴ ق.م) کشور پادشاهی ایران را تسخیر و گنجینه های" شوش" ،" ایسوس" *، دمشق و تخت جمشید را چپاول کرد به تاراج برد.امپراتور فاتح تنها در تخت جمشید حدود ۹,۰۰۰ تالنت طلا و ۴۰,۰۰۰ تالنتنقره به غنیمت گرفت. هر تالنت با معیارهای امروزی حدود ۲٫۲۶ کیلوگرم بود،یعنی بیش از ۱۰۰۰ تن یا به حساب دیگر بیش از ۵۰ کاروان بزرگ از حیواناتبارکش که فقط غنیمت یکی از شهر های ایران را با خود حمل می کردند. اما آمار نهایی شهر های ایران کمی تکان دهنده است. مورخ و وقایع نویس باستانی یونان،»دیودور«چنین نگاشته است که “ اسکندر کبیر گنجهای حاصل از تمام گنج خانه های تسخیرشده ایران را بر بیش از ۳,۰۰۰ شتر بارکش و ۱۰,۰۰۰ جفت قاطر (بیش از ۲۳,۰۰۰حیوان بارکش) سوار کرد و به کشور خود برد. اسکندر در آن زمان در ایران بدوناحتساب بخشی از گنجینه ها که داریوش سوم به نقاط امن برده بود، ۷۵۰,۰۰۰تالنت (حدود ۱۹,۶۵۰ تن) یعنی تقریبا ۹۸۰ کامیون باری ۲۰ تنی پر از طلا ونقره به غنیمت گرفت، البته بدون محاسبه سنگ ها، جواهرات و هزاران شی گرانبهای دیگر.! ا بر نگارش های باستانی، وقتی که او بعد ها با ارتش خود به مصر لشکرکشی کرد، دستور داد که سپرهای حفاظتی سربازانش را با نقره خالص آب کاریکنند که نشان از عظمت غارت لشگر مقدونی در ایران بود.! "
. اما سرنوشت باقی گنجینه ها چه شد؟ داریوش با کاروان کوچکی از گنجهایش به اقامتگاه تابستانی خود در " هگمتانه "شهر همدان کنونی رفت. بنا به نگارش های باستانی “داریوش هخامنشی قبل ازآن که بمیرد دستور داد که تمام طلاها، نقره ها و اشیای قیمتی دیگر را درنزدیکی شهر دفن کنند. وقتی که اسکندر اقامتگاه تابستانی را به تسخیر درآورد، هیچ اثری از گنج بر جای نمانده بود. اسکندر نیروهایش را وادار کردهفته ها در اطراف شهر بدنبال گنج مدفون بگردند که جستجویی بی حاصل بود.” این گنجینه که به گفته کارشناسان حدودا نصف دارایی خاندان هخامنشی بوده،برای بازسازی ایران و جمع آوری لشکری انبوه توسط داریوش حمل می شده است. نزدیک به ۲۵۰ سال بعد، سردار رومی " مارکوس لیزینیوس کراسوس " (۵۳ – ۱۱۵ق.م) به جستجوی این گنجینه طلا پرداخت و برای آن حتی با پارتها، یکی دیگراز اقوام آسیای صغیر جنگ کرد؛ پارتها در آن زمان سلسله پادشاهی جدیدی را درایران بر پا کرده بودند (سلسله اشکانیان). سرداران رومی" ژولیوس سزار " ( ۴۴ – ۱۰۰ق.م) ، " مارکوس آنتونیوس "(۳۰ – ۸۳ ق.م) و همچنین امپراتور روم، " نرون " (۶۸ – ۳۷میلادی) نیز، همگی بدون هیچگونه موفقیتی به جستجوی گنج افسانه ایداریوش پرداختند. در سال ۱۹۷۳ (۱۳۵۲ شمسی) شاه وقت ایران دستور کاوش این گنج را داد؛ یکهیئت آمریکایی با پیشرفته ترین تجهیزات حفاری و اکتشاف به کار پرداخت، امانتوانست گنج را پیدا کند. به این ترتیب: گنجینه طلای داریوش تا به امروز همچنان در مکانی به شعاع۱۰۰کیلومتر، در اطراف شهر همدان خفته است. گنجینه ای که معلوم نیست کی وکجا بیدار شود و جهانیان را محو عظمتش کند. * ایسوس: شهری در کشور ترکیه کنونی

• • تذکر مهم : برای آشنایی با اسرار گنج یابی و آموزش دفینه یابی به کتاب های (پکیچ آموزش گنج یابی در ایران،  چشم طلایی ، اسرار کاوش ، میراث زرین و به ویژه پکیچ آموزش گنج یابی در ایران) در فروشگاهی که لینک و بنرش در داخل وبلاگ وجود دارد، مراجعه کنید...

     

    مجموعه کامل آموزش گنج یابی در ایران (پکیچ زیرخاکی و گنج مشک آبادی)‎ کاملترین و تنها اثر منحصر به فرد است که تمام منابع موثق آموزشی و کاربردی را یکجا دارد. کاملترین منبع تمام منابع گنج یابی است.

منبع مقاله : http://iranikan.blog.ir/