عتیقه، زیرخاکی و گنج های سرخدم لکی
مردمان ناحیه لرستان امروزی ایران در نیمه نخست هزاره اول پ م پادشاهی کما بیش مستحکمی به نام ال پی تاسیس کردند که شاهک نشینهای متعددی آنرا تشکیل میداد.این پادشاهی در زاگرس به نام الی مایی تا دوره ساسانیان تداوم داشت.متنهای آشوری دو شهر این پادشاهی به نام مرئوبیشتو و اکودو را ثبت کرده اند که اولی در خرم آباد و دومی در کوهدشت هستند.سرخدم لری نیایشگاه شهر اکودو و سرخدم لکی بناهای کنار نیایشگاه است.
در سرخدم لکی آثار معماری ، سفال،فلز سنگ و غیره کشف شده است که به عصر آهن جدید تعلق دارد. وجود سفالینه های دوران اسلامی در این محل نشانگر آبادانی آن در این دوره میدهد. در سرخدم لکی اثار معماری سقف دار پیدا نشده است و احتمالا این محل اقامتگاه کوچ نشینان بوده است. معماری این محل را میتوان با معماری تپه باباجان و تپه گیان مقایسه نمود.سفال نخودی رنگ گونه الب سفالهای این منطقه است.تزیینات سفالها ساده هستند. مهر سنگی مکشوفه از این ناحیه قابل قیاس با مهرهای ایلامی است و تصویر فردی نیایشگر و حیوانی بالدار شبیه عقرب بالدار است.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
 |
 |
 |
 |
|
 |
 |
 |
|
|
 |
 |
 |
|
 |
|
 |
 |
 |
 |
|
 |
 |
 |
 |
|
 |
 |
 |
|
|
 |
