شیوه ابطال طلسم و سحر گنج و دفینه و عتیقه
راه ها و روشهای مقابله با طلسم و باطل کردن و شکستن طلسم سحر و جادو
راه ها و
روشهای مقابله با طلسم و باطل کردن و شکستن طلسم سحر و جادو,همه چیز درباره
طلسم و سحر و جادو,آیا طلسم وجود دارد,آیا طلسم و سحر و جادوگری خرافه
است,روشهای ابطال طلسم و سحر,آموزش شکستن انواع طلسم و سحر و جادوگری,ایمان
به خدا و توکل بر خدا برای شکستن طلسم و سحر,روشهای باطل کردن و شکستن
طلسم
راه مقابله با طلسم چیست؟
پاسخ اجمالی
هر
چند طلسم خرافه نیست و دارای اثر است؛ ولی هر کسی قدرت طلسم ندارد. بسیاری
از کسانی که ادعای دانستن طلسم دارند، صادق نیستند؛ بلکه آن را ابزاری
برای فریب دیگران و کسب درآمد برای خود قرار داده¬اند.
بهترین راه برای ابطال سحر پناه بردن و توکل بر خدا و تلاوت برخی از سوره های قرآن؛ مانند فلق و ناس می¬باشد.
پاسخ تفصیلی
انسان
موجود پیچیده و ناشناخته ای است، می‌تواند کارهای خارق العاده و غیر
طبیعی انجام دهد. این قبیل کارها از ابعاد مادی و غیر مادی وجود انسان
سرچشمه می‌گیرد. از جهت مادی انسان می‌تواند با کمک ابزار مادی و با انجام
برخی تمرینات، سرعت خود را در انجام برخی کارها افزایش دهد و یا نسبت به
برخی پدیده‌ها عادت کند که برای دیگران تعجب آور باشد. از جهت معنوی نیز
انسان با به کارگیری نیروی‌های روانی و روحی کارهای فوق العاده انجام می
دهد. یکی از این امور خارق العاده طلسم است.
مجمع
البحرین در ذیل کلمه طلسم می نویسد: «سه نظریه مشهور درباره واژه طلسم وجود
دارد: ۱٫ از دو لفظ طلٌ به معنای اثر و اسم ترکیب یافته است. ۲٫ لفظی است
یونای به معنای گره غیر قابل گشودن. ۳٫ مقلوب کلمه مسلط است». [۱]
نویسنده
«کشٌاف اصطلاحات العلوم و الفنون» می نویسد: «عبد العلی بیرجندی در شرح
تذکره گوید: طلسم عبارت از خارقی است که مبدأ آن قوای فعٌاله (اثر گذار)
آسمانی آمیخته با قوابل زمینی منفعله (اثر پذیر) است، تا بدان امور شگفت و
غریب پدید آورند؛ زیرا برای حدوث کائنات عنصری که اسباب آنها قوای آسمانی
است، شرایط مخصوصی است و به این شرایط استعداد قابل، کمال می پذیرد و از
این رو کسی که احوال قابل و فاعل را بشناسد و بر جمع میان آنها قادر باشد،
می تواند به ظهور آثار عجیب و شگفتی پی برد». [۲]
پس اولاً؛ در طلسم از طریق برخی ابزار و وسایل مادی، نیروهای ماورائی جهت انجام کارها به خدمت گرفته می‌شوند.
ثانیا؛
طلسم کار ساده و راحتی نیست و از دست هر کسی برنمی آید. باید توجه داشت که
از هر کسی که ادعای دانستن این امور را دارد، نباید به راحتی پذیرفت؛ چون
بسیاری از سودجویان از این راه برای خود منبع درآمد درست کرده و مردم را
فریب می دهند.
ثالثاً؛
طلسم خرافه نیست و دارای اثر و واقعیت است. ابن سینا بر این باور است که
سبب سحر نفوس قوی هستند که بدون استفاده از ابزار مادی به وقوع می پیوندد؛
ولی طلسم از ارتباط قوای آسمانی و قوای زمینی ناشی می شود. وی می گوید:
«پدیده های غیر عادی در جهان طبیعت از سه منشأ سرچشمه می گیرند:
الف. هیئت
نفسانی، ب. خواص اجسام عنصری؛ مثل جذب آهن توسط مغناطیس، ج. قوای آسمانی که
در اثر ارتباط با قوای زمینی آثار عجیب را در پی دارد. سحر از نوع اول
است، ولی طلسم از نوع سوم است». [۳]
مرحوم شهید
اول بعد از بیان تعریفی نزدیک به تعریف یاد شده از بیرجندی، می نویسد:
«طلسم حرام و کسب درآمد کردن از این راه نیز حرام است». [۴]
طلسم علی‌رغم وجود و تأثیرات غیر قابل انکار آن، قابل ابطال است. ابطال طلسم از طرق مختلف امکان پذیر است.
از آن جا
که یگانه قدرت مؤثر در عالم خدای قادر متعال است. لذا بهتر است برای حل
مشکلات به جای روی آوردن به سحر، طلسم، جادو و امثال آن به درگاه رحمت حضرت
حق پناه بریم، «و من یتوکل علی الله و کفی بالله وکیلا». مسبب حقیقی و
مسبب الاسباب تنها خداوند است. اگر طلسم و سحر و مانند آن تاثیر و سببیتی
نیز داشته باشند، خداوند آنها را سبب قرار داده است.
بنابراین؛
بهترین شیوه برای ابطـال طلسمات، توکـل به خداوند قهـار و جبار و پناه بردن
به اقیانوس بی‌کران رحمت او، قرآن کریم است؛ چرا که «ما آنچه از قرآن
فرستیم شفا و رحمت الهی برای اهل ایمان است». [۵] برای جلوگیری از تأثیرات
سحر و طلسم قرائت قرآن کریم به خصوص سوره‌های کافرون، اخلاص، فلق و ناس
بسیار مؤثر است. دعاهایی نیز در برخی از کتب دعا؛ مانند مفاتیح الجنان ذکر
شده است.
نمایه: حکم سحر و راه ابطال آن.
[۱] . طریحی، فخر الدین، مجمع البحرین، تحقیق سید احمد حسینی ج۵، ص۱۰۷، المکتبة المرتضویة.
[۲] . طهانوی، کشٌاف اصطلاحات العلوم و الفنون، ج۲، ص۱۱۳۸، مکتبة اللبنان، ۱۹۹۶م.
[۳] . صدر حاج سید جوادی و دیگران، دائرة المعارف تشیع، ج ۹، ص۱۱۷، نشر شهید سعید محبی، تهران، ۱۳۸۱ش.
[۴] . قمی، شیخ عباس، سفینة البحار، ج ۴، ص۹۱، چاپ دوم، دارالاسوة، ۱۴۱۶ ق. به نقل از الدروس شهید اول.
[۵] . اسراء، 82
منبع مقاله : http://iranikan.blog.ir/
در اصل، نماد دهان (r’i) بوده و 
نیز دیس واژه آب (nu) بوده است. این دو نشان و بسیاری دیگر از دیس-واژگان به تدریج تبدیل به آوانشانِ حرف نخست خود شده اند.
