خیلی مهم
اولین چیزی که در پروسه استخراج دفینه و حفاری با آن برخورد می کنیم، دستگاه های گنج یاب
است که در ایران با عنوان فلزیاب فروخته می شود . یکی، دو شرکت در ایران
این دستگاه ها را مونتاژ می کنند که براساس شعاع، عمق و قدرت تفکیک آنها،
قیمتشان هم متفاوت است. البته کارگاه های زیرزمینی فراوانی هم وجود دارد که
مدارها را کپی می کنند و پس از سوار کردن ic آنها را به حفارها می فروشند.
این دستگاه ها در بیشتر موارد خطا دارند؛ مثلا نیکل را از طلا تشخیص
نمی دهند یا بعد از اینکه فرکانس ها به دلیل برخورد با فضای خالی تنورهای
قدیمی زیرزمین، کوزه یا قبر برنگشت، این اشتباه را پیش می آورند که دفینه
ای با فلان اندازه وجود دارد. که البته نقش یک اپراتور با تجربه خیلی مهم و
کلیدی می باشد.
دارندگان دستگاه های گنج یاب
معمولا با چند روش کار می کنند که یکی از این روش ها اجاره ساعتی است،
اجاره بسته به نوع دستگاه هر ۱۲ساعت از ۵۰ هزار تومان تا ۳۰۰ هزار تومان
نوسان دارد. لازم به توضیح است کسانی که ناچارند از دستگاه استفاده کنند،
در واقع افرادی هستند که نسخه گنج ندارند به عبارت دیگر دو روش برای یافتن
دفینه در میان حفاران معمول است:
۱ - استفاده از دستگاه گنج یاب با توجه به نشانه ها
۲ - استفاده از نسخه های خطی توسط خط خوان یا نسخه خوان ها
روش دیگری که صاحبان دستگاه های گنج یاب
با آن عمل می کنند، اخذ پول براساس تعداد مکان های کاوش است و در نهایت
اینکه دارنده دستگاه با حفاران به شکل شراکتی از یک چهارم تا یک دوم کل
دفینه قرار می گذارند.
باید گفت: نشانه ها متفاوت هستند، اما مهمترین
مسئله این است که باید منطقه پیشنهاد شده، یک هفته پیش از حفاری کاوش شود.
معمولا گروه یا چند نفر از آنها با یکی از افراد بومی منطقه طرح دوستی می
ریزد، تا هم مردم محل احساس کنند رفت و آمدها به دلیل ارتباط فامیلی یا
دوستی است و هم این امکان به وجود آید که طی فرصت به دست آمده همه نشانه ها
بررسی شود. در این ارتباط برخی واسطه ها که از همه درصد می گیرند نقش
تعیین کننده ای دارند، اما در مورد نشانه ها می توانم بگویم که یک مسئله
فنی است و با تجربه فراوان به دست می آید، اما آنچه که معمولا مورد توجه
کارشناسان قرار می گیرد، وجود درخت های خیلی قدیمی با قطر زیاد است، همچنین
سرچشمه ها، درخت های تک و نایاب مثل سپیدارها، تپه هایی که شکل و رنگ و
موقعیتشان با تپه های طبیعی فرق می کند.
سنگ های قدیمی منقش مثل سنگ
قبرها، سنگ های ورودی غارها یا سنگ هایی که برای پی ساختمان های قدیمی
کاربرد داشته. وجود زغال یا خاکستر، استخوان های زیرخاک و همچنین خاک رس که
نشان می دهد آنجا ساخت اشیای سفالی رواج داشته است.
از آنجایی که حفر
یک تپه برای یک گروه حفار که قرار است شبانه و مخفیانه کار کنند، امکان
دارد هفته ها به طول بینجامد، به جای کندن کل تپه، بخشی از آن با توجه به
علائم جانبی حفر می شود.
معمولا جهت غروب یا
طلوع خورشید حفر می شود، اگر سنگ بزرگی بالای تپه باشد از بالا به سمت
پایین چاه زده می شود که معمولا به هواکش ها برخورد می کنند، همچنین وجود
یک چشمه یا تک درخت می تواند جهت حفاری را تغییر دهد. باید عرض کنم که ۹۹
درصد این شکل از حفاری ها هیچ سودی ندارد و حفاران را به سرمنزل مقصود نمی
رساند، چون بسیاری از تپه ها، پیش از این، محل دیده بانی یا محل عبادت بوده
که حفاریشان نتیجه ای در برندارد .
روش دیگری هم میان حفاران و کارشناسان برای دستیابی به گنجینه وجود
دارد که مطمئن تر از روش اول به نظر می رسد و آن روش نسخه ای است. ما دو
جور نسخه داریم؛ شاهی و وزیری. لازم به ذکر است که نسخه های وزیری معتبرتر
از نسخه های شاهی هستند، چرا که معمولا وزیران پس از آنکه شاه دستور به
مخفی کردن گنجینه ها می داد و نسخه آن را با اطلاع وزیر تهیه می کرد، وزیران جای دفینه ها
را تغییر می دادند و نسخه دیگری به شکل مخفیانه می نوشتند که قاعدتا
اعتبار بیشتری دارد. این نسخه ها را بر اساس مهر و امضا می توان تشخیص داد
که شاهی هستند یا وزیری، البته ما دو نوع دیگر نسخه داریم که تقلبی هستند؛
یکی نسخه هایی که توسط جاعلان نسخه روی پوست بز نوشته شده و برای
آنکه کهنه به نظر برسد، دو هفته در آهک خوابانده می شود. ما این نسخه ها را
با گازوئیل امتحان می کنیم که ببینیم واقعی هستند یا تقلبی، چون نسخه های
تقلبی با گازوئیل تازه می شوند.
دوم
نسخه هایی هستند که توسط مرتاض های هندی یا نمونه های ایرانی آنها نوشته
می شوند، آنها اعتقاد دارند زیرزمین، موکلی در خدمتشان است که جای دفینه را
نشانشان می دهد، اما طلسم دفینه به نام خود آنها شکسته نمی شود. نسخه ها
بین 300 تا یک میلیون تومان خرید و فروش می شوند و باید بگویم که باز ۹۰
درصد آنها تقلبی هستند، چون نسخه های واقعی، داخل گنجینه های واقعی هستند. در واقع نسخه گنج بعدی را می توان درون گنج های واقعی کشف شده پیدا کرد که بازگشایی رموز آنها هم کار هر کسی نیست.
یک
دسته از نسخه ها هم هستند که به صورت شعر با رمز حروف ابجد و با خط کوفی
بی نقطه نزد برخی افراد پیدا می شود. نسخه هایی که نسل به نسل منتقل شده و
حالا به صورت اسناد با ارزش دست خانواده هاست .
حفاران اعتقاد دارند هر دفینه یک طلسم دارد،
اینکه واقعا طلسم در مفهوم علمی چیست بماند، اما اکنون از این اصطلاح،
حفاران بهره های فراوان می برند. انواع طلسم ها را می توان به طلسم مار،
اژدها، ماهی، گربه و سوسمار تقسیم کرد.
طلسم
ماهی حس جاری شدن سیل را برای حفاران تداعی خواهد کرد یا افتادن در چاه،
طلسم گربه به معنای از ما بهتران یا محافظی است که در غیاب صاحب گنج، تا ۵
هزار سال از آن حفاظت خواهد کرد و...
برخی
از دارندگان دستگاه های گنج یاب پس از حفاری های طولانی توسط افراد بومی و
اطمینان از اینکه دفینه دیگر در یک متری قرار دارد با اعلام اینکه گنج دارای طلسم سوسمار بوده و این طلسم چهارشنبه
خواهد شکست، حفاران را از کار منع کرده تا شبی دیگر در فرصتی مناسب به
ربودن و انتقال آن مبادرت ورزند و انواع و اقسام کلاهبرداری ها که گاه منجر
به تهدید با سلاح گرم یا کشته شدن افراد نیز خواهد انجامید.
و حرف آخر اینکه در برخی کشورها دولت روی دفینه هایی که به شکل اتفاقی یا برنامه ریزی شده توسط افراد استخراج می شود و همچنین عتیقه های
خانوادگی که باز اسناد ملی و سرمایه ملی تلقی می شوند، قیمت گذاری کرده و
بنا به ارزش آن شی ء، مبلغی را به افراد پرداخت می کند، حتی گاه تا دو
برابر قیمت یک شیء که این سیاست می تواند بخوبی جلوی خروج و قاچاق سرمایه
های تاریخی و فرهنگی کشور را بگیرد که البته این امر فعلا شامل حال ما نمی
شود!!؟
منبع مقاله : http://iranikan.blog.ir/
